Image By: opensource.com
سلام به دوستان بلاگر و غیر بلاگر و سلامی ویژه دارم به جناب "Amir" که فرمودند:
عرض کنم خدمت شما که :
منم واقعا ویندوز 10 رو خیلی دوست دارم، اما این ارور های ناشناخته که گاها باعث از کار افتادن ویندوز میشن دیگه برام چاره ای نمیزارن بجز اینکه همیشه یه لینوکس هم کنار ویندوز نصب داشته باشم تا اگه ویندوز از کار افتاد از کار و زندگیم نیفتم.
Image By: superuser.com
- مثلا وقتی یادم میره نرم افزار فایر وال رو روشن کنم، ویندوز خودشو آپدیت میکنه. و من هر وقت ویندوزم خودشو آپدیت کرده، دیگه بعدش نتونسته بالا بیاد و خراب شده.
- یا مثلا یه دفعه آنتی ویروس Avira ازم خواست که سیستم رو ریستارت کنه منم این اجازه رو بهش دادم؛ اما بعدش دیگه ویندوز بالا نیومد و میگفت یه اشکالی وجود داره اما خودشم نمیدونست اشکال از کجاست. کلی هم تو نت جستجو کردم ببینم چاره چیه اما هیچ کدوم از روش هایی که سایت ها لیست کرده بودن برام کار نکردن و مجبور شدم ویندوز بزنم که کلی وقتمو گرفت. در حالی که اگه لینوکس داشتم میتونستم کار ضروریم رو باهاش انجام بدم و بعد از چند روز هر وقت وقتشو داشتم بشینم ویندوز نصب کنم. نه اینکه با خراب شدن ویندوز کلا دیگه لپ تاپم بلا استفاده بشه.
یه چند تا توزیع خوب داریم که اینکه شما کدوم رو بپسندید بیشتر به هدفتون بستگی داره و اگه هدف خاصی ندارید بیشتر سلیقه ای هستش :
ویژگی بارز: سبک و چابک بودن و اشغال کم رم و سی پی یو، یوزر فرندلی بودن، ابزار های کاربردی برای کانفیگ آسان، پایداری خوبی که از والدین اش به ارث برده.
مزیت: فن سیستم خیلی کمتر از ویندوز کار میکنه؛ بعلاوه اینکه یه تعدادی ابزار مخصوص ام ایکس-لینوکس تو سیستم تون نصب میشه که خیلی کمک میکنن برای پیکربندی هر چه راحت تر لینوکس تون. یه ابزارایی داره که کارای سخت لینوکس رو براتون راحت میکنن و گرافیکی هستن.
معایب: ما که ندیدیم :)
یکی از بهترین توزیع هایی بود که دیدم.
معایب شخصی : متاسفانه با اینکه خیلی دوستش دارم، اما فعلا نسخه آخری که دادن بیرون، با سخت افزار لپ تاپ من کامل مچ نمیشه. و تنها مشکلی که داشتم این بود که گاها (تقریبا از هر ده بار یک دفعه) دستور اسلیپ یا شات دان درست کار نمیکرد و مجبور میشدم با نگه داشتن دکمه پاور، لپ تاپم رو خاموش کنم. البته این مشکل به سخت افزار من مربوط میشه نه به ام ایکس. لپ تاپ من این مشکل رو با اوبونتو 14 و فدورا 19 هم داشت. کالی اولین توزیعی بود که سخت افزار لپ تاپ من رو کاملا شناخت.
نظر شخصی : ام ایکس ارزش امتحان کردن رو داره. البته موقعی برید سمتش که یه کوچولو با لینوکس آشنا شده باشید. تا قدر حرکت های قشنگی که تو این توزیع زده شده رو بدونید.
ویژگی بارز: برای تازه کار ها توصیه میشه. چون تعداد کاربرای ایرانیش زیاده و جزوه و کتاب راهنما و سایت های زیادی براش هست.
مزیت: جواب سوال هاتون رو راحت تر میتونید تو اینترنت پیدا کنید.
معایب: خیلی وقته استفاده نکردم یادم نیست. البته اینکه معمولا اوبونتو با سخت افزار لپ تاپ من کامل مچ نمیشه هم یکی از دلایل شخصی خود من هست.
توصیه : جدیدا اوبونتو بصورت پیشفرض از دسکتاپ گنوم استفاده میکنه که این اواخر یکم سنگین شده. توصیه میکنم موقع دانلود اوبونتو رو با دسکتاپ های دیگه مثل KDE دانلود کنید.
ویژگی بارز: یک توزیع میانه رو و نرمال و استاندارد و مناسب کاربری عادی.
مزیت: ظاهر با کلاس و قشنگی داره(به دلیل استفاده از دسکتاپ سینامون)
یه مزیت دیگه : توش تعداد بسیار زیادی از نرم افزار های کاربردی از قبل نصب هست و این از بهترین ویژگی های مینت هست.
یه مزیت دیگه : برای تازه کار ها به نظر من حتی مناسب تر از اوبونتو هست. مخصوصا با توجه به این که اوبونتو این اواخر یکم سنگین شده.
یه مزیت دیگه : فروم ها و آموزش های زیادی براش هست و جواب خیلی(واقعا زیاد) از سوال ها و مشکلات تو خود سایت مینت پیدا میشه.
معایب: یه مشکل ریزه میزه ای که واقعا نمیشه بهش گفت مشکل، اما خب تقریبا تنها مشکل مینت بود، این بود که فایرفاکسی که دیفالت روش نصب بود، به جای گوگل از یه موتور جستجویی استفاده میکرد که همه کاربرا ازش ناراضی بودن مخصوصا جستجو های فارسی واقعا ضعیف بود و کاری کرده بودن که نمیتونستی موتور جستجو رو تغییر بدی :) این کار عجیب تیم مینت باعث شده که تو فروم ها این خصلت مینت یه جوکی بشه برای خودش :) و ملت بهونه ای به غیر از این ندارن واسه ایراد گرفتن از مینت. ولی من واقعا میپسندمش و با لپ تاپم هم خوب مچ میشه.
یه عیب دیگه: این عیب رو هر کسی باهاش مواجه نمیشه و من پس از مدت ها استفاده از مینت متوجه شدم که فایل منیجر پیش فرض اش یه کوچولو ضعف هایی داره. اما خب به راحتی میشه با نصب کردن فایل منیجر های دیگه ای مثل pcmanfm این مشکل رو دور زد.
نظر شخصی : مینت و ام ایکس دو توزیع محبوب خودم هستن. و به کسانی که یه کوچولو با لینوکس آشنایی دارن(مثلا قبلا اوبونتو رو تجربه کردن و حالا میخوان تجربه جدیدی کسب کنن) این دو توزیع رو پیشنهاد میکنم.
ویژگی بارز: پایداری بالا و پدر بسیاری از توزیع های دیگه. مثلا اگه من بخوام الان یه سیستم عامل جدید یا یه توزیع درست کنم برای خودم، نمیام دوباره ده سال وقت نمیزارم تا تازه یه سیستم عامل در حد ویندوز 95 از آب در بیاد. بلکه: یه نسخه خام از دبیان رو ورمیدارم اونقدر تغییر میدم تا بشه اون چیزی که میخوام و اون رو به عنوان یه توزیع میتونم انتشار بدم. خیلی از توزیع های لینوکس همینجوری درست شدن.
مزیت: بزرگ ترین و کامل ترین سیستم عامل جهان. همون طور که میدونید، تو ابر رایانه ها به جای ویندوز از لینوکس استفاده میشه و دبیان در اونجا هم حضور پیدا میکنه. همچنین دبیان یکی از انتخاب سیس ادمین ها برای میزبانی سایت هست(باز به خاطر پایدار بودنش).
معایب : دیر به دیر آپدیتش میکنن (باز به خاطر پایداری)
Kali -> برای تست نفوذ و شبکه
کالی "عشق اول" خود من تو دنیای لینوکس بود. اولین توزیعی بود که سخت افزار لپ تاپ منو کاملا شناخت و تحت کنترل گرفت. اون موقع ها از گنوم خوشم میومد، اما الان کالی با دسکتاپ KDE رو ترجیح میدم. از یه چیزیش خوشم میاد که برخلاف بعضی توزیع ها که توشون هیچی نیست، کالی از همون ابتدا توش کلی چیز هست :)
ویژگی بارز: فقط هکر ها و کسایی که به تست نفوذ علاقه دارن میدونن چه زحمتی برای این توزیع کشیده شده. تیم سازنده این توزیع، خودشون خیلی وقته که این کاره ان و وقتی از نظر اونها این توزیع میتونه مفید باشه، پس دیگه نباید نظر غیر متخصص ها براتون خیلی مهم باشه (بعضیها میگن کالی توزیع مهمل ای هست و یه هکر خودش باید صفر تا صد کار ها رو انجام بده و نباید از اسکریپت ها و نرم افزار های آماده کمک بگیره!).
اگه میخواید با تاریخچه و کلا همه چی کالی آشنا بشید، این کتاب رو که خود تیم کالی نوشتن یه نگاهی بهش بندازید. اوایلش تاریخچه و دلایل شکل گیری کالی نوشته شده:
مزیت: کلی ابزار خفن برای صرفه جویی در زمان لازم برای جمع آوری اطلاعات و پی بردن به ضعف های یک سایت یا سیستم توش از قبل براتون آماده شدن.
معایب: برای کسی که آشنایی با ابزار های رایج هک و امنیت براش جذابیتی نداره، جایی تو کالی وجود نداره و بهتره بره یه توزیع پیدا کنه که برای کاربری روزانه پیکربندی شده. یا مثلا بره آرچ لینوکس استفاده کنه که اصلا کلا پیکربندی نشده.
توصیه شخصی : با توجه به اینکه گنوم این اواخر سنگین شده، تا موقع برطرف شدن این مشکل، توصیه میکنم موقع دانلود، کالی رو با دسکتاپ KDE دانلود کنید.
ویژگی بارز: خودتون باید از ب بسملا تا ن ولاضالین رو کانفیگ کنید(این ویژگی برای حرفه ای ها مزیت محسوب میشه).
حتی نصب کردنشم هفت خان رستم ایه واسه خودش :)
اگه فکر میکنید که توان شکوندن گردن رستم دستان رو دارید، پس آرچ لینوکس در انتظار شماست :))
مزیت: حرفه ای
معایب: نصب و پیکربندیش زمان بره. اما اگه تونستید از پس نصب کردن و پیکربندی اولیه اش بر بیاید، بعدش دیگه همه چی اوکی هست.
ویژگی بارز: همون آرچ رو گرفتن نصاب گرافیکی براش گذاشتن و این یعنی دیگه روند نصب بسیار آسان تر از خود آرچ شده. و پیکر بندی رو هم خود تیم مانجارو براتون انجام داده و نرم افزار ها و ابزار های مهم از قبل روش نصب هست.
مزیت: اگه به آرچ علاقه دارید، اما به هر دلیلی از پس نصب و پیکربندی اولیه اش بر نمیاید، مانجارو برای شماست. یه خوبی مانجارو برای ما ها اینه که موقع نصب برخلاف آرچ(که موقع نصب حداقل 200 مگ دانلود میکنه) نیازی به اینترنت نداره.
یه مزیت دیگه: کاربرای زیادی داره و یکی از توزیع های پاپیولار هست.
نتیجه گیری و پیشنهاد خود من:
مینت و ام ایکس توزیع های خوبی هستن و به کسانی که یه کوچولو با لینوکس آشنایی دارن (مثلا قبلا اوبونتو رو تجربه کردن و حالا میخوان تجربه جدیدی کسب کنن) این دو توزیع رو پیشنهاد میکنم.
مانجارو هم برای کسایی که خیلی دبیان زده هستن (مثل خودم) و دوست دارن ببینن غیر دبیانی ها چه شکلی ان، توصیه میشه.
کالی هم که دیگه چی بگم براتون... مدت ها باهاش بودم و اینقد برام آموزنده بود که به فکر هیچ توزیع دیگه ای نبودم. بودن باهاش خیلی باحال بود :) گرچه من اصلا باهاش ویراژ ندادم، اما خیلی چیزا رو تو کالی یاد گرفتم.
هر جا که هستید سلامت و سرافراز باشید.
___________________________________________________________________________________________________________
پ.ن: برای آشنایی دقیق تر با همه توزیع های محبوب، از سایت distrowatch.com استفاده کنید. برید تو سایت و از اون لیست سمت راست توزیعی که میخواید رو کلیک کنید. پایین صفحه میتونید نظرات کاربر ها رو ببینید. البته بیشترشون احساسی کامنت زدن اما بعضی هاشون درست ان.
پ.ن: یه تعدادی از توزیع های لینوکس هستن که واقعا گرافیک خوشگلی دارن و از نظر زیبایی ظاهری عالی ان. اما حیف که تو همشون جای خالی یه سری از فاکتور هایی که در توزیع های کامل تری مثل دبیان یا آرچ داریم احساس میشه. مثلا elementary که یجورایی شبیه مکینتاش هست و واقعا جلوه های قشنگی داره. یا مثلا deepin که واقعا جلوه های محشری داشت و افکت های بسیار دلنشین و زیبایی توش بود که یه جورایی شبیه ویندوز سون بود اما خیلی دلنشین تر. فقط نمیدونم چرا این توزیع های خوشگل معمولا یه چیزایی کم دارن. مثلا deepin تو نصب و اجرای بعضی نرم افزار ها مشکل دار بود. Bodhi هم به نظر بعضی ها یکی از خوشگل های لینوکس هست اما به نظر من نه.
پ.ن: یه چند تا دیگه از توزیع های پاپیولار دیگه هستش مثل فدورا،اوپن زوزه و ... که من به دلایلی زیاد باهاشون کار نکردم. مثلا همین فدورا چون از نسخه 19 به بعد دیگه رو لپ تاپم نصب نمیشه و ارور نصب میده.